A-Infos (nl) Frankrijk, OCL CA #344 - Presentatie van La Commune du Maquis (ca, de, fr, it, pt, tr, en) [machine vertaling]

Van 10 tot 15 augustus werd de achtste Rencontres du Maquis pour 
l'Emancipation gehouden in het zuiden van Herault. ---- La Commune du 
Maquis is een kleine lokale federatie wiens geest niet onverbonden is 
met veel ideeen die werden uitgedrukt door Peter Kropotkin, onder 
andere. Het is gevestigd in het Bois-Bas landgoed, een buurtschap van 
het kleine dorp Minerve, gelegen op het platteland 12 kilometer van het 
hart van het dorp. Het landgoed, gelegen tussen de uitlopers van de 
Montagne Noire en de Cesse Rivier die er aan grenst, bestaat uit bijna 
270 hectares, ongeveer 45 kilometer van Narbonne, 60 van Beziers, 
evenals Carcassonne en Mazamet. Twee grote gebouwen en een ontwikkeld 
kampeerterrein zijn de basis van een comfortabel ontvangst gebied.
Deze plek, gemeenschappelijk eigendom van een groep van meer dan 80 
individuen en legale entiteiten, werd verkregen om een gebied te worden 
voor het experimenteren met niet-autoritaire sociale relaties, in 
collectieve zelforganisatie. Zulke vormen van gebruik vormen een 
praktische toepassing van het voorbij gaan aan prive bezit en een pad 
van vrijheid in de richting van de realisatie van zelfbestuur door 
mensen zelf, met anderen, in zijn tijd geprezen door Fernand Pelloutier*.
In 2017, na een jaar van reflectie, voorstellen en uitwisselingen in 
meerdere bijeenkomsten, werd La Commune du Maquis geschapen. Nadat het 
een handvest had aangenomen was het de bedoeling het Scop Cravirola 
collectief, nadat het zich had versleten in het sinds 2007 hebben van de 
plek, te vervangen, maar het was zo beperkt dat het, uit angst voor een 
totale ineenstorting, een beroep lanceerde om de plek opnieuw te bewonen.
Onder de collectieven die federeerden in de zeer jonge Commune du 
Maquis, plande de associatie Etais d'Emancipation de vestiging van een 
anarchistisch documentatie centrum in een landelijke omgeving, de ruimte 
die nog moest worden gebouwd. Aangezien de administratieve procedures 
voor het verkrijgen van het gebouw en de zoektocht naar het voor diens 
bouw noodzakelijke geld niet snel werden verwacht, werden de Rencontres 
du Maquis opgezet als de eerste manifestatie van de Fontaine 
encyclopedique du Maquis (FEM), terwijl werd gewacht op diens installatie.
Hoewel deze eerste Rencontres in kwestie dateren van 2017, was het op 10 
juli van het vorige jaar dat een eerste poging werd ondernomen. Claude 
Guillon had ingestemd om te komen en leidde die dag op deze plek een 
gespreksdebat over de vormen van volksstrijd die tijdens de zogenaamde 
Franse Revolutie tegen de bourgeoisie werden gevoerd, in het bijzonder 
in 1793 met Les Enrages, en hun nog steeds bestaande weerklanken. De 
weerklank onder de ongeveer 50 aanwezige mensen was zodanig dat een 
project om dit type evenement uit te breiden ontstond. De editie van 
2017 duurde drie dagen, nam toen in 2018 toe tot vijf. De aanwezigheid 
is toegenomen van ongeveer vijftig mensen per dag in het begin tot 
tweehonderd in de laatste twee of drie jaren, met pieken boven de 
tweehonderd en vijftig.
Deze bijeenkomsten zijn de plek voor een verspreiding van culturele 
activiteiten, bedoeld om bij te dragen aan het behoud van de sociale 
beweging die werkt aan het omver werpen van de Oude Wereld met diens 
principes van dienstbaarheid, onderdrukking en uitbuiting. Boek 
presentaties, conferenties en debatten, tentoonstellingen, concerten, 
bioscoop en live shows worden daar gehouden. Ze stellen, gericht op een 
lokaal en een extra regionaal en zelfs internationaal publiek, vooraf de 
permanente basale functie voor waarvoor het FEM documentatie centrum 
werd ontworpen: het vormen van een plek voor vruchtbare bijeenkomsten, 
een stralende focus voor uitwisselingen, studies en anarchistische 
acties. Door diens aard is de plek geschikt voor de organisatie van 
meervoudige bijeenkomsten over de meest diverse thema's, om 
perspectieven te helpen openen die ons toestaan te bewegen in de 
richting van een maatschappij van vrijheid, gelijkheid en broederschap 
die heel echt zijn, ingeschreven in de feiten van het alledaagse leven 
en niet langer, zoals nu nog het geval is, in het fronton van 
gevangenissen. Dus veel momenten die bijzonder bevorderlijk zijn voor 
bijeenkomsten tussen bewoners van grote steden, semi-platteland mensen 
en boeren. Werelden waarvoor het essentieel is om de afstand die ze 
gescheiden houdt te verkleinen. Zonder diepe medeplichtigheid tussen 
deze universa moet worden gevreesd dat ieder project om het voor de 
vrijheid vijandige, en zelfs zelfmoord, pad waarop de mensheid betrokken 
is tevergeefs zal zijn.
Omdat het niet beperkt is tot het bijeen komen van schrijvers en 
artiesten en een publiek verdient het evenement diens titel volledig. 
Als het programma van een mooie dichtheid is, bieden de maaltijden en de 
tijd die wordt besteed aan de sessies veel mogelijkheden voor 
onverwachte ontmoetingen, die vaak duren tot voorbij de zomer episode en 
langzaam maar zeker een maatschappij met een emancipatoire beweging 
weven. Als de geschiedenis en de herinnering in het algemeen heel 
aanwezig zijn in het programma is het bovenal niet om een museum te 
maken, maar omdat beide, aangezien ze er een integraal onderdeel van 
zijn, een sociale beweging begeleiden die nog leeft, zelfs als het in de 
donkerste momenten van de sociale oorlog dood lijkt te zijn. Als bewijs 
nodig zou zijn bood de gele hesjes beweging die recentelijk, door het 
vertoog van de Franse Revolutie te hervatten waar de Jacobijnse en 
burgerlijke contrarevolutie het hadden stopgezet. De Enrages wilden ook 
geen leiders noch afgevaardigden toen ze wisten hoe ze door directe 
actie de maximum prijs voor basisbehoeften konden opleggen.
Als bron van de Maquis Bijeenkomsten voor Emancipatie herinnert de FEM 
aan de tijd van diens creatie dat "het in de eb van de Mei 68 beweging 
was dat enkelen van ons waren begonnen te dromen over het vestigen van 
bases waar we op terug konden vallen om onze batterijen opnieuw op te 
laden en wat resten van wat net was gebeurd, die instrumenten zouden 
zijn voor het  behouden van volksherinnering, het behouden, onderhouden 
en ontwikkelen van de anarchistische cultuur, levend te houden.
De encyclopedische Fontein van de Maquis
Noot
*Fernand Pelloutier (1867-1901). Terwijl hij in 1895 secretaris was 
geworden van de Federatie van Arbeid Uitwisselingen was het onder zijn 
leiderschap dat het revolutionaire syndicalisme vorm kreeg en het 
concept van de revolutionaire algemene staking, of "universele staking" 
ontstond. Voor Pelloutier was de primaire rol van de arbeid 
uitwisselingen het voor de arbeider mogelijk maken van "de wetenschap 
van zijn pech; het kennen van de oorzaken van zijn dienstbaarheid; in 
staat zijn te onderscheiden tegen wat zijn uithalen zouden moeten worden 
gericht" te verkrijgen.
http://oclibertaire.lautre.net/spip.php?article4292

Orig: (en) France, OCL CA #344 - Presentation of La Commune du Maquis 
(ca, de, fr, it, pt, tr) [machine translation]
_______________________________________
A - I n f o s  N i e u w s  S e r v i c e
Door, Voor en Over anarchisten
Send news reports to A-infos-nl mailing list
A-infos-nl@ainfos.ca
Subscribe/Unsubscribe https://ainfos.ca/mailman/listinfo/a-infos-nl
Archive http://ainfos.ca/nl